κακανέω
καλῶς γέ μου τὸν υἱὸν ὦ Στιλβωνίδη εὑρὼν ἀπιόντ' ἀπὸ γυμνασίου λελουμένον οὐκ ἔκυσας, οὐ προσεῖπας, οὐ προσηγάγου, οὐκ ὠρχιπέδισας, ὢν ἐμοὶ πατρικὸς φίλος → Ah! Is this well done, Stilbonides? You met my son coming from the bath after the gymnasium and you neither spoke to him, nor kissed him, nor took him with you, nor ever once felt his balls. Would anyone call you an old friend of mine?
German (Pape)
[Seite 1298] bei Plut. Lac. apophth. p. 244 sagt ein Lacedämonier von Tyrtäus ἀγαθὸς κακανεῖν νέων ψυχάς, soll wahrscheinlich κατακονᾶν heißen, aufzuregen, zu ermuthigen. Vgl. κακκανῆν.
Greek (Liddell-Scott)
κακανέω: παρὰ Πλουτ. 2. 235F, κακανεῖν νέων ψυχάς, ἔνθα ἡ πιθανὴ γραφὴ εἶναι: κατακονᾶν, ἀκονᾶν, ὀξύνειν.
French (Bailly abrégé)
-ῶ :
aiguiser, fig. exciter, animer.
Étymologie: mot lacéd. p.-ê. p. κατακονάω de κατά, ἀκονάω.
Russian (Dvoretsky)
κακανέω: лак. заострять, возбуждать (ψυχάς τινος Plut.).
