ὀφλεῖν
From LSJ
ὥσπερ λίθοι τε καὶ πλίνθοι καὶ ξύλα καὶ κέραμος, ἀτάκτως μὲν ἐρριμμένα οὐδὲν χρήσιμά ἐστιν → just as stones and bricks, woodwork and tiles, tumbled together in a heap are of no use at all (Xenophon, Memorabilia 3.1.7)
English (LSJ)
v. ὀφλισκάνω.
German (Pape)
[Seite 426] aor. zu ὀφλισκάνω, das praes. ὀφλέω ist zw.
Greek (Liddell-Scott)
ὀφλεῖν: «ὀφείλειν ἐκ καταδίκης» Ἡσύχ., ἴδε ἐν λέξει ὀφλισκάνω.
French (Bailly abrégé)
inf. ao.2 de ὀφλισκάνω.
Greek Monotonic
ὀφλεῖν: απαρ. αορ. βʹ του ὀφλισκάνω.
Russian (Dvoretsky)
ὀφλεῖν: inf. aor. 2 к ὀφλισκάνω.
