ναοποιός
From LSJ
Μὴ σπεῦδ', ἃ μὴ δεῖ, μηδ', ἃ δεῖ, σπεύδειν μένε → Ne agas celeria tarde, aut tarda celeriter → Unnötiges tu nicht, was nötig ist, tu gleich
English (LSJ)
v. νεωποιός.
German (Pape)
[Seite 228] Tempel bauend, Arist. rhet. 1, 14 u. Sp.
French (Bailly abrégé)
οῦ;
1 adj. qui construit un temple;
2 subst. (ὁ) magistrat chargé de l'administration d'un sanctuaire.
Étymologie: ναός, ποιέω.
Greek (Liddell-Scott)
νᾱοποιός: ὁ, ὁ οἰκοδομῶν ναούς, ἄρχων τις ἐπιστατῶν εἰς τὸ ἔργον τοῦτο, λέξις ἀπαντῶσα μόνον ἐν Ἀριστ. Ρητ. 1. 14, 1.
Greek Monolingual
ναοποιός, ὁ (Α)
(δωρ. τ.) βλ. νεωποιός.
Russian (Dvoretsky)
νᾱοποιός: ὁ строитель храма Arst.
