εὐθηλήμων
From LSJ
Μή μοι γένοιθ', ἃ βούλομ', ἀλλ' ἃ συμφέρει → Ne sit mihi, quod cupio, sed quod expedit → nicht was ich will, geschehe mir, doch was mir nützt
English (LSJ)
ον, gen. ονος, = εὐθηλής (well-nurtured, thriving, goodly), μόσχος AP 6.263 (Leon.).
Russian (Dvoretsky)
εὐθηλήμων: 2, gen. ονος хорошо вскормленный, упитанный (μόσχος Anth.).
Greek (Liddell-Scott)
εὐθηλήμων: -ον, σπάν. τύπος τοῦ ἑπομ., μόσχος Ἀνθ. Π. 6. 623.
Greek Monolingual
εὐθηλήμων, -ον (Α)
ο ευθηλής, ο ακμαίος («εὐθηλήμων μόσχος»).
Greek Monotonic
εὐθηλήμων: -ον, σπάνιος τύπος του επομ., σε Ανθ.
