σφαγῖτις

Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut

Menander, Monostichoi, 234

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: σφᾰγῖτις	Medium diacritics: σφαγῖτις	Low diacritics: σφαγίτις	Capitals: ΣΦΑΓΙΤΙΣ
Transliteration A: sphagîtis	Transliteration B: sphagitis	Transliteration C: sfagitis	Beta Code: sfagi=tis

English (LSJ)

ιδος, ἡ, (σφαγή 11) of the throat, φλέβες σφαγίτιδες Arist.HA514a4, Gal.2.801, 14.718: sg., Id.2.798, Orib.45.17.6.

σφᾰγῖτις: -ιδος, ἡ, (σφαγὴ ΙΙ) ἡ εἰς τὸν λαιμὸν ἀνήκουσα, Λατ. jugularis, φλὲψ σφαγῖτις Πόλυβος ἐν Ἀριστ. περὶ τὰ Ζ. Ἱστ. 3. 3, 3.

σφᾰγῖτις: ῐδος adj. f горловая, шейная: φλὲψ σ. Arst. яремная вена.

σφαγῖτις -ιδος [σφαγή] als adj. van de hals, hals-.

ἡ, φλέψ, die Kehl-, Drosselader, Arist. H.A. 3.3.