ἀμυκτικός
ἐπὶ τῷ μὴ κοινωνικῶς χρῆσθαι τοῖς εὐτυχήμασι → for not having used their success in a spirit of partnership
English (LSJ)
ή, όν, A fit for tearing, lacerating, Plu.2.642c. Adv. -κῶς Sch.Nic.Th.131. II Medic., of remedies, irritant, Sor.2.12, al., Dsc.1.174 (Sup.).
Spanish (DGE)
-ή, -όν
I 1irritante, que produce escoriación τραχύτης (τῶν ἐρίων) Plu.2.642c.
2 medic. irritante, cáustico Sor.103.34, Dsc.2.174, Theod.Prisc.Log.21.
II adv. -ῶς lacerantemente Sch.Nic.Th.131.
German (Pape)
[Seite 130] (ἀμύσσω), ritzend, Plut. Symp. 2, 9.
French (Bailly abrégé)
ή, όν :
qui égratigne.
Étymologie: ἀμύσσω.
Russian (Dvoretsky)
ἀμυκτικός: царапающий, ранящий (τῶν ἐρίων τραχύτης Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
ἀμυκτικός: -ή, -όν, (ἀμύσσω) ἐπιτήδειος, κατάλληλος πρὸς τὸ ἀμύσσειν, σπαράσσειν τὰς σάρκας, Πλούτ. 2. 642C: - Ἐπίρρ. -κῶς, Σχόλ. εἰς Νικ. Θ. 131. ΙΙ. περί τινων φαρμάκων, ἐρεθιστικός, Cael. Aurel.
Greek Monolingual
ἀμυκτικός, -ή, -ὸν (Α) ἀμύσσω
1. ο ικανός, ο επιτήδειος στο να προκαλεί αμυχές
2. (για φάρμακα) ερεθιστικός.
