τραχύτης
ἀγεωμέτρητος μηδεὶς εἰσίτω → no one ignorant of geometry may enter, let no one ignorant of geometry enter, let no one ignorant of geometry come in
English (LSJ)
-ητος, ἡ, Att. τρᾱχῠτής, ῆτος (acc. to Hdn.Gr.1.83):—
A roughness, ruggedness, κῶνον λαμβάνοντα τραχύτητας Democr.155; τῆς χώρας X.Cyr.7.5.67; sharpness, of a bit, Id.Eq.10.6; τραχύτησί τε καὶ λειότησιν Pl.Ti.65c, cf. Ti.Locr. 100d; περὶ τὴν ἀρτηρίαν Arist.GA788a27; τὰ ῥοφητὰ.. τὰς ἐν τῇ φάρυγγι τ. ἐκλεαίνει Gal.6.706; βλέφαρα τὰ τ. ἔχοντά τινα Id.16.510; τ. φωνῆς Arist. de An.422b31, cf. Phld.Po.Herc.994.32, 33.
2 of persons, roughness, harshness, ὀργῆς A.Pr.80; τ. δυσπρόσοδος Plu.Dio 8, etc.
French (Bailly abrégé)
ητος (ἡ) :
1 rudesse, âpreté, dureté;
2 au mor. âpreté du caractère, violence, irascibilité.
Étymologie: τραχύς.
German (Pape)
[ᾱ], ητος, ἡ, Rauheit, Härte; ὀργῆς, Aesch. Prom. 80; Gegensatz von λειότης, Plat. Tim. 65c; χώρας, Xen. Cyr. 7.5.67; αἱ τῶν τόπων τραχύτητες, Pol. 10.30.1, und Sp.
Russian (Dvoretsky)
τρᾱχύτης: ητος (ῠ) ἡ
1 шероховатость, шершавость (τ. τε καὶ λειότης Plat.);
2 неровность, бугристость или скалистость (τῆς χώρας Xen.);
3 жесткость (τοῦ χαλινοῦ Xen.);
4 грубость (τῆς φωνῆς Arst.);
5 суровость, злобность (ὀργῆς Aesch.; ἤθους Plut.).
Greek (Liddell-Scott)
τρᾱχύτης: -ητος, ἡ, Ἀττικ. τραχῠτής, ῆτος (κατὰ τὸν Ἡρῳδιαν. παρ’ Ἀρκαδ., Χοιροβ.)˙ - τραχύτης, ἀνωμαλία, τὸ πετρῶδες, τῆς χώρας Ξεν. Κύρ. 7. 5, 67˙ ὀξύτης, τὸ μὴ λεῖον, ἐπὶ χαλινοῦ, ὁ αὐτ. ἐν Ἱππ. 10, 6˙ τραχύτησί τε καὶ λειότησιν Πλάτ. Τίμ. 65C, πρβλ. Τίμ. Λοκρ. 100D˙Ϗ περὶ τὴν ἀρτηρίαν Ἀριστ. π. Ζ. Γεν. 5. 7, 26˙ τρ. φωνῆς ὁ αὐτ. π. Ψυχῆς 4. 11, 3. 2) ἐπὶ προσώπων, τραχύτης, σκληρότης, ἀγριότης, ὀργῆς Αἰσχύλ. Πρ. 80˙ ἤθους Πλουτ. Δίων 8, κλπ.
Greek Monolingual
και τραχ(ε)ίτης, ο, Ν
(πετρογρ.) πολύ λεπτοκοκκώδες ηφαιστειακό πέτρωμα, αντίστοιχο από ορυκτολογική άποψη με τον συηνίτη.
[ΕΤΥΜΟΛ. Αντιδάνεια λ., πρβλ. αγγλ. trachyte (< τραχύς). Η λ. μαρτυρείται από το 1876 στον Κ. Μητσόπουλο].
Greek Monotonic
τρᾱχύτης: -ητος, ἡ (τραχύς)·
1. τραχύτητα, ανωμαλία, σε Ξεν.· κοφτερότητα, οξύτητα, λέγεται για χαλινάρι, στον ίδ.
2. λέγεται για πρόσωπα, τραχύτητα, σκληρότητα, αγριότητα, ὀργῆς, σε Αισχύλ.
Middle Liddell
τρᾱχύτης, ητος, ἡ, τραχύς
1. roughness, ruggedness, Xen.; sharpness, of a bit, Xen.
2. of persons, roughness, harshness, ὀργῆς Aesch.
English (Woodhouse)
cruelly, cruelty, harshness, roughness, sternness, of ground, of manner, opposed to smoothness
