ἐξώτατος

Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil

Plato, Laws, 626e

Greek (Liddell-Scott)

ἐξώτατος: -η, -ον, ὑπερθ. τοῦ ἔξω, τοῦ ἐξωτάτου Ἑβδ. (Γ΄, Βασιλ. ϛʹ, 29, καὶ διάφ. γρ. ἐν Νεεμ. ΙΑ΄, 16).

η, ον :
tout à fait au dehors, tout à fait éloigné.
Étymologie: ἔξω.

LXX, adj., superlat. zu ἔξω, der äußerste.