ἐπίφημι

English (LSJ)

agree, assent, νόμῳ Emp.9.5: Aeol. aor. inf. Act. ἐπιφάμεναι, = συγκαταθέσθαι, Hsch.

German (Pape)

[Seite 999] (s. φημί), 1) zusagen, versprechen, Eur. I. A. 130, wo Markland ἐπεφήμισα geändert hat. – 2) genehmigen, billigen, Empedocl. 116.

French (Bailly abrégé)

consentir, acquiescer.
Étymologie: ἐπί, φημί.

Russian (Dvoretsky)

ἐπίφημι: соглашаться, признавать Emped. ap. Plut.

Greek (Liddell-Scott)

ἐπίφημι: συγκατατίθεμαι, συναινῶ, Ἐμπεδ. παρὰ Πλουτ. 2. 820F, 1113Β· μετοχ. μέσ. ἀορ. ἐπιφάμενος παρ’ Ἡσύχ. ἐν λ.

Greek Monolingual

ἐπίφημι (Α) φημί
συγκατατίθεμαι, συναινώ.