perfugium

From LSJ
Revision as of 12:09, 14 May 2024 by Spiros (talk | contribs) (Text replacement - ":: ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+)([,;]) ([\w\s'-]+) }}" to ":: $1$2 $3$4 $5 }}")

ἀδύνατον καὶ οὐκ ἀνθρώπειον → not for man to attempt

Source

Latin > English

perfugium perfugi(i) N N :: refuge; asylum; excuse

Latin > English (Lewis & Short)

perfŭgĭum: ii, n. perfugio,
I a place to flee to, a shelter, asylum, refuge (class.): perfugi sibi copiam comparare, Plaut. Cas. 3, 5, 2: si unum ostium obsideatur, aliud perfugium petat, id. Truc. 4, 4, 17 Bothe: pedibus perfugium peperit, ran off, escaped, id. Cist. 1, 3, 13: cum propter siccitates paludum, quo se reciperent, non haberent, quo perfugio superiore anno fuerant usi, Caes. B. G. 4, 38: portum ac perfugium esse, Cic. Clu. 3, 7: perfugium et praesidium salutis, id. Rab. Perd. 2, 4: perfugium unum, una spes reliqua est Roscio, id. Rosc. Am. 52, 150: commune, id. Cat. 4, 1, 2: desperatissimum, id. Verr. 2, 2, 41, § 101: perfugium omnium laborum et sollicitudinum somnus, id. Div. 2, 72, 150: annonae, i. e. Campania, id. Phil. 8, 8, 26.

Latin > French (Gaffiot 2016)

perfŭgĭum,¹⁰ ĭī, n. (perfugio), refuge, asile, abri [pr. et fig.] : Cæs. G. 4, 38, 2 ; Cic. Clu. 7 ; Cat. 4, 2 ; Verr. 2, 2, 101 ; bonorum Cic. Fam. 12, 6, 2, refuge des (pour les) gens de bien, cf. Sulla 79 ; perfugium videtur omnium laborum et sollicitudinum esse somnus Cic. Div. 2, 150, pour s’abriter contre (pour faire oublier) les fatigues et les soucis, il semble qu’on ait le sommeil.

Latin > German (Georges)

perfugium, iī, n. (perfugio), die Zuflucht, der Zufluchtsort, das Asyl, perfugium et praesidium salutis, Cic.: perfugium portusque supplicii, Cic.: perfugium sibi habebant, Lucr.: ut Dianae Leucophrynae perfugium inviolabile esset, Tac.: alqm excludere a portu (bildl.) et perfugio, Cic.: illo desperatissimo perfugio uti, Cic.: nobilitatis auctoritatisque Democriti perfugio uti, Gell.: spes me tenet hunc locum consessumque vestrum... eius fortunae miserae multumque iactatae portum ac perfugium futurum, Cic.: hiemis (für den W.), non avaritiae (für die Habsucht) perfugium maiores nostri in sociorum atque amicorum tectis esse voluerunt, Cic. – Plur., perfugia annonae, Cic.: perfugia silvarum et paludium, Eumen. pan.: obstruere perfugia improborum, Cic.: intercludere perfugia fortunae, Cic.