Δωδωναῖος

English (LSJ)

v. Δωδώνη.

Spanish (DGE)

-α, -ον
1 Dodoneo epít. de Zeus en Dodona Il.16.233, Pi.Fr.57, Pl.Phdr.275b, Demo 20, Din.1.78, Hyp.Eux.24, Ephor.113, Str.5.2.4, Hsch., en dedicatorias a Adriano honrado como Ὀλύμπιος Ζεὺς Δ. CIG 1822, SEG 37.521 (ambas Epiro II d.C.), cf. tb. Δωδωνεύς.
2 dodoneo, ét. de Dodona Hecat.108, Hdt.2.55, A.Supp.258, E.Andr.886, Cratin.5, IG 9(1).688 (Corcira II a.C.), D.H.1.14, Str.7fr.2, Ou.Met.7.623, Paus.10.12.10, St.Byz.s.u. Δωδώνη; Δωδωναῖον χαλκίον el caldero de Dodona prov. para los que hablan sin cesar, Men.Fr.65.3, St.Byz.l.c., Δ. χαλκεῖον Diogenian.1.8.32, Zen.6.5, Them.Or.21.259d.

French (Bailly abrégé)

α, ον :
de Dodone.
Étymologie: Δωδώνη.

English (Autenrieth)

of Dodōna, epithet of Zeus, Il. 16.233.

English (Slater)

Δωδωναῑος of Dodona Δωδωναῖε μεγασθενὲς ἀριστότεχνα πάτερ Zeus. fr. 57. 1.

Russian (Dvoretsky)

Δωδωναῖος: II ὁ уроженец или житель Додоны Her.
додонский (Ζεύς Hom., Pind., Plat.; μαντεῖα Eur.).

Middle Liddell

Δωδωναῖος, η, ον
of Dodona, Il., Aesch.