πυραμοῦς
οὐ μακαριεῖς τὸν γέροντα, καθ' ὅσον γηράσκων τελευτᾷ, ἀλλ' εἰ τοῖς ἀγαθοῖς συμπεπλήρωται· ἕνεκα γὰρ χρόνου πάντες ἐσμὲν ἄωροι → do not count happy the old man who dies in old age, unless he is full of goods; in fact we are all unripe in regards to time
English (LSJ)
οῦντος, ὁ, contr. fr. πυραμόεις, (πυρός)
A cake of roasted wheat and honey, Ephipp.8.3, cf. Trypho ap.Ath.3.114b; given to him who kept awake best during a παννυχίς, Call.Fr.2.6P.: hence, generally, meed of victory, prize, τοῦ γὰρ τεχνάζειν ἡμέτερος ὁ π. for stratagem 'we take the cake (or biscuit)', Ar.Th.94, cf. Eq.277.
German (Pape)
[Seite 820] ὁ, statt πυραμόεις, ein Kuchen von geröstetem Weizen mit Honig (Ath. III, 144 b, ἄρτος διὰ σησάμων πεττόμενος καὶ τάχα ὁ αὐτὸς τῷ σησαμίτῃ ὤν), Ar. Equ. 277, den der bekam, welcher die Nacht über bei der παννυχίς wachend aushalten konnte; dah. Th. 94 τοῦ γὰρ τεχνάζειν ἡμέτερος ὁ πυραμοῦς, in der List ist der Kuchen unser, d. i. bin ich des Sieges gewiß, vgl. Schol. zur Stelle und πυραμίς.
