ὑγιαίνω

English (LSJ)

Thgn.255, etc.: fut.

   A -ᾰνῶ Hp.Insomn.93, Arist.Metaph.1032b18: aor. ὑγίᾱνα D.54.1, Ion. ὑγίηνα Hp.Nat.Puer. 20, Epid.2.2.4. [ῠ, but ῡ in augmented tenses, Com.Adesp.115]:—to be sound, healthy, or in health, Thgn. l.c., Scol.8, Hdt.1.153, Hp.Nat.Mul.12 (but ἐκφυγγάνει cod.C, Littré), Ar.Av.605 (anap.); opp. νοσεῖν, κάμνειν, Pl.Grg.495e, 505a; ὑγιάνας καὶ σωθείς D.54.1; part. ὑγιαίνων, = ὑγιής, δυνάμενος, Lys. 24.13; ὀφθαλμοὶὑγιαίνοντες X.Oec.10.6: of things, ὑγιαίνων καὶ τεταγμένος βίος healthy, Plu.2.5a, cf. 43b; ὄψα τῶν λιτῶν καὶ ὑ. ib.66of: generally, to be in a certain state of health, ὑ. νοσηρότερον and ὑγιεινότερον Hp.Aph. 6.2.    2 to be sound of mind, Ar.Nu.1275, Av.1214, Pl.Tht.190c, Men. Pk.220, etc.; in full, τὰς φρένας ὑ. Hdt.3.33.    3 of soundness in political or religious matters, esp. in part., τὸ ὑγιαῖνον τῆς Ἑλλάδος Id.7.157; οἱ ὑγιαίνοντες, opp. turbulent agitators, Plb.28.17.12; ὑγιαίνουσα διδασκαλία 1 Ep.Ti.1.10; ὑγιαίνουσα ἀριστοκρατία Plu.Dio 12; δόξαι περὶ θεῶν ὑ. Id.2.20f, etc.    4 ὑγίαινε, like χαῖρε, a form of taking leave, farewell, Ar.Ra.165, Ec.477; found on tombstones, CIG3706 (Cyzicus), IG14.2526, al. (Lugdunum), BMus.Inscr.1123a (inc. loc.); but σὺ δ' ὑγίαινέ μοι salutation at meeting, Achae.44, cf. Alex.297; freq. in letters, Μνησίεργος ἐπέστειλε τοῖς οἴκοι χαίρειν καὶ ὑγιαίνειν SIG1259 (Athens, iv B. C.); σεαυτοῦ ἐπιμελοῦ ἵν' ὑγιαίνῃς POxy.745.10 (i B. C./i A. D.).    II Causal, = ῦγιάζω, Dicaearch. 2.11:—Pass., f.l. in Hp.de Arte 4.5.

German (Pape)

[Seite 1170] gesund sein; Ggstz νοσεῖν, Plat. Gorg. 495 e; κάμνω, 505 a; ὑγιάνας καὶ σωθείς, Dem. 54, 1; u. übertr., bei Verstande sein, gescheidt sein, Theogn. 255; vgl. Ar. Nubb. 1257 Av. 1214 Plut. 364; τὰς φρένας ὑγιαίνειν, Her. 3, 33, vgl. τὸ ὑγιαῖνον τῆς Ἑλλάδος 7, 157; οὐχ ὑγιαίνει, ἀλλὰ ληρεῖ τε καὶ μαίνεται, Plat. Lys. 205 a, u. öfter; Pol. setzt οἱ ὑγιαίνοντες entgegen den κινηταὶ καὶ καχέκται, 28, 15, 12; ὅλως οὐδ' ὑγιαινόντων ἀνθρώπων ἐστὶ τοιαῦτα γράφειν, Dem. 23, 118; – ὑγίαινε ist wie χαῖρε eine mündliche u. schriftliche Grußformel, bes. Abends gebraucht, Thom. Mag.; u. beim Abschiede, gehab dich wohl, lebe wohl, Ar. Ran. 165 Eccl. 477.