βουδόρος

English (LSJ)

ον, (δέρω)

   A flaying oxen, galling, Hes.Op.504 (βούδορα codd., βουδόρα Sch.T.ll.17.550, cf. Eust.1117.53).    II for flaying, μάχαιρα Babr.97.7: as Subst., Hsch., prob. in Tim.Pers.28.    2 prov., β. νόμῳ of those who deserve flaying, Diogenian.3.66.

German (Pape)

[Seite 456] Rinder schindend, aufreibend, Hes. O. 502 ἤματα.

Greek (Liddell-Scott)

βουδόρος: -ον, (δέρω) ὁ δέρων, ἐκδέρων βοῦς, βασανίζων αὐτούς, Ἡσ. Ἔργα κ. Ἡμ. 502. ΙΙ. ὡς οὐσιαστικ., μάχαιρα πρὸς ἐκδοράν, Βάβρ. 97. 7.