αὖθις
English (LSJ)
Ep. and Ion. αὖτις (also in S.Ichn.227,229, Fr.599, cod. Laur. in Id.OC 234 (lyr.), 1438, and Men.Epit.362, Sam.281,292), Adv., a lengthd. form of αὖ: I of Place, back, back again, αὖτις ἰών Il.8.271, al.; ἂψ αὖτις ib.335; τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτις 6.391; rare later, δευρὶ καὖθις ἐκεῖσε Ar.Ra.1077. II of Time, again, anew, Il.4.222, etc.; freq. strengthd., ὕστερον αὖ. 1.27, cf. S.Aj.858; ἔτ' αὖ. Il.9.375; πάλιν αὖ. 5.257, S.Fr.487; αὖ. πάλιν Id.OC364, etc.; αὖ. αὖ πάλιν ib.1418 codd.; αὖ πάλιν αὖθις Ar.Nu.975; μάλ' αὖ. A.Ch. 654,876, Ag.1345; βοᾶν αὖθις cry encore! X.Smp.9.4. 2 in turn, αὖθις ἐγὼ αὐτοὺς ἀνηρώτων Pl.Chrm.153d. 3 of future Time, hereafter, ταῦτα μεταφρασόμεσθα καὶ αὖ. Il.1.140, cf.A.Ag.317, S.Aj.1283, Antipho 5.94, Isoc.4.110; ὁ αὖ. χρόνος Pl.Lg.934a; οἱ αὖ. posterity, S.E.M.1.53. III of sequence, in turn, A.Th.576, S.OT1403, Pl.Ap.24b; on the other hand, οὔτ' ἀβέλτερος οὔτ' αὖ. ἔμφρων Alex. 245.8; sts. in apodosi for δέ, τοῦτο μέν . . τοῦτ' αὖθις . . S.Ant.167; πρῶτα μέν . . αὖτις δέ . . Hdt.7.102.
German (Pape)
[Seite 392] (ep., ion. u. dor. αὖτις), verlängerte Form für αὖ, u. diesem gleichbedeutend, wieder, a) wiederum; δεύτερον αὖτις Il. 1, 513; πάλιναὖτις 2, 276; Tragg. u. Prosa; αὖθις δὴ πάλιν Plat. Polit. 282 c; auch bei subst., ἡ αὖθις ἀρχή Tim. 48 e. – b) zurück, αὖτις ἐλεύσεται, zurückkehren, Il. 1, 425; εἴσειμι, δώσω, zurückgeben, Soph. Phil. 940. 1216. – c) gleichfalls, dagegen, αὖθις ἐγὼ αὐτοὺς ἀνηρώτων Plat. Charm. 153 d. – d) nachher, künftig, Aesch. Ag. 308 Eum. 475; oft in Prosa, μηδὲ νῦν, μηδ' αὖθίς ποτε γενήσεσθαι Plat. Legg. IV, 711 c; ὁ αὖθις χρόνος XI, 934 a; ein andermal, bes. καὶ αὖθις u. αὖθις δέ. Dem μέν entspricht es, τοῦτο μὲν – τοῦτ' αὖθις, Soph. Ant. 167, was auch sonst, doch selten vorkommt.
Greek (Liddell-Scott)
αὖθις: Ἐπ. καὶ Ἰων. αὖτις (ὁ τύπος αὖτις ὑπ’ ἀγνοίας εἰσαχθεὶς εἰς χειρόγραφα Ἀττ. συγγραφέων, π.χ. Σοφ. Ο. Κ. 234, 1438, διωρθώθη ἤδη καὶ νῦν γράφεται αὖθις)· - Ἐπίρρ., ἐπιτεταμένος τύπος τοῦ αὖ, πρὸς ὃ συμφωνεῖ κατὰ τὰς πλείστας σημασίας: Ι. ἐπὶ τόπου, ὀπίσω, ὀπίσω πάλιν, αὖτις ἰέναι, βαίνειν κτλ., Ἰλ.· ὡσαύτως ἄψ αὖτις Ἰλ. Θ. 335· τὴν αὐτὴν ὁδὸν αὖτις Ζ. 391· δευρὶ καὖθις ἐκεῖσε Ἀριστοφ. Βάτρ. 1077· - ἀλλ’ ἠ σημ. αὕτη εἶναι σπανία παρ’ Ἀττ. ΙΙ. ἐπὶ χρόνου, πάλιν, ἐκ νέου,