ἀπανίστημι
Ἀναβάντα γὰρ εἰς τὴν ἀκρόπολιν, καὶ διὰ τὴν ὑπερβολὴν τῆς λύπης προσκόψαντα τῷ ζῆν, ἑαυτὸν κατακρημνίσαι → For he ascended the acropolis and then, because he was disgusted with life by reason of his excessive grief, cast himself down the height
English (LSJ)
A make rise up and depart, send away, τὴν στρατιήν Hdt. 3.156, 6.133; cause to depart, τοὺς Ἀθηναίους Th.2.70. II Pass., with aor. 2 and pf. Act., and fut. Med., arise and go away, depart again, Hdt.9.87; ἀπὸ τῆς πόλιος ib.86; ἐκ τῆς Μακεδονίας Th.1.61; Ποτειδαίας ib.139; esp. leave one's country, emigrate, ib.2.
German (Pape)
[Seite 278] (s. ἵστημι), aufbrechen lassen u. wegführen, στρατιήν Her. 6, 133; zum Abzuge nöthigen, Thuc. 2, 70. – Med. u. intrans. tempp., wegziehen, Her. 9, 87; ἀπὸ τῆς πόλεως 9, 86; Thuc. 1, 61. 139. 140; absol., aus seinem Wohnsitz aufbrechen, 1, 2.
Greek (Liddell-Scott)
ἀπανίστημι: μέλλ. -στήσω, σηκώνω, ἀποπέμπω, ἀπανιστάναι την στρατιὴν Ἡρόδ. 3. 156, 6. 133, Θουκ 2. 70.
ΙΙ. Παθ., μετὰ ἐνεργ. ἀόρ. β΄ καὶ πρκμ., καὶ μέσ. μέλλ., ἐγείρομαι και ἀπέρχομαι, ἀναχωρῶ πάλιν, Ἡρόδ. 9. 87· ἀπὸ τῆς πόλιος αὐτόθι 86· ἐκ πόλεως Θουκ. 1. 61· Ποτιδαίας τε ἀπαν. αὐτόθι 139: ἰδίως, καταλείπω τὸν τόπον μου, μεταναστεύω, αὐτόθι 2. - μεταγενέστερός τις τύπος ἀπανιστάω ἀπαντᾷ ἐν Εὐστ. Πονηματ. 147. 11.
