πολίχνη
νόησε δὲ δῖος Ὀδυσσεὺς σαίνοντάς τε κύνας, περί τε κτύπος ἦλθε ποδοῖιν → godly Odysseus heard the fawning of dogs, and on top of that came the beat of two feet
English (LSJ)
ἡ, Dim. of πόλις,
A fort, small town, Th.7.4, Call.Del.41. Plu. Tim.11, etc.; in earlier writers only as pr. n., Πολίχνη, Att. Πολίχνᾱ, a city in Chios, Hdt.6.26; in Ionia, Th.8.14, etc.; in the Megarid, v.l. in Il.2.557:—hence Πολιχνῖται, οἱ, inhabitants of a city in Crete, Hdt.7.170.
German (Pape)
[Seite 657] ἡ, dim. von πόλις, Städtchen; Thuc. 8, 14; Plut. Timol. 11; Callim. Del. 41.
Greek (Liddell-Scott)
πολίχνη: ἡ, (πόλις) μικρὰ πόλις, σπάνιος ὑποκορ. τύπος, Καλλ. εἰς Δῆλ. 41, Πλουτ. Τιμολ. 11, κτλ., ἀλλ’ ἀπαντᾷ παρὰ προγενεστέροις συγγραφ. ὡς κύρ. ὄν. Πολίχνη, Ἀττ. Πολίχνᾱ, πόλις ἐν Χίῳ, Ἡρόδ. 6. 26· ἐν Κρήτῃ, ὁ αὐτ. 7. 710, κτλ.· ἐν Ἰωνίᾳ, Θουκ. 8. 14· κτλ.
