σωμάτιον

From LSJ
Revision as of 11:20, 5 August 2017 by Spiros (talk | contribs) (6_3)

Νέῳ δὲ σιγᾶν μᾶλλον ἢ λαλεῖν πρέπει → Iuvenem magis tacere quam fari decet → Dem jungen Mann steht Schweigen mehr als Reden an

Menander, Monostichoi, 375
Click links below for lookup in third sources:
Full diacritics: σωμᾰτιον Medium diacritics: σωμάτιον Low diacritics: σωμάτιον Capitals: ΣΩΜΑΤΙΟΝ
Transliteration A: sōmátion Transliteration B: sōmation Transliteration C: somation Beta Code: swma/tion

English (LSJ)

τό, Dim. of σῶμα,

   A small body, poor body, Isoc.Ep.4.11, Epicur.Fr.181, Gnathaena ap.Ath.13.584b, etc.; ἀσθένεια τοῦ σ. PHerc.1041.1; of a sick man's body, PCair.Zen.254 (iii B.C.), Gal.13.1025, cf. Agathin. ap. Orib.10.7.4; of an animal, Arist.Fr.339; of an infant, Sor.1.117.    2 corpse, Plu.2.119b, Pap.inStud.Ital.12(1935).99 (ii A.D.), PLips.30.13 (iii A.D.), Hdn.2.1.1.    3 slave, PSI6.602.2 (iii B.C.), PCair.Zen.93.11 (iii B.C.), PUniv.Giss.20.14 (ii A.D.), etc.    II of things,    1 small body, corpuscle, Arist.de An.409a11, HA525a2.    2 pl., padding, used by actors to improve their figure, Pl. Com.256, Luc.JTr.41, Poll.2.235,4.115.    3 book, volume, Heraclit.All.1, Porph.Plot.26; structure of a poem, Longin.9.13.    4 text, opp. signature, PGen.11.18,68.18 (iv A.D.).    5 instalment of a sum due, PEleph.14.21 (iii B.C.).-σωμᾰτ-σωμάτειον is freq. v.l., cf. CIG2829.9, 2835.5 (Aphrodisias).

German (Pape)

[Seite 1060] τό, dim. von σῶμα, 1) kleiner Leib, Körperchen, auch geringschätzig, der elende, arme Leib; Isocr. ep. 4, 11; Plut. – 2) ein Buch, Band, Heraclid. alleg. 1 u. Schol. Il. 1, 1. – 3) eine Gesammtheit, Collegium, Sp. – 4) die Kleidung des Schauspielers, Poll. 4, 115. Vgl. Luc. Iov. Trag. 41.

Greek (Liddell-Scott)

σωμάτιον: [ᾰ], τὸ ὑποκορ. τοῦ σῶμα, μικρὸν ἢ εὐτελὲς σῶμα, «κορμάκι», Ἰσοκρ. 415D, Λυγκεὺς παρ’ Ἀθην. 584Β, Πλούτ., κλπ.· ἐπὶ ζῴου, Ἀθήν. 326C. 2) νεκρὸν σῶμα, εἱλήσαντες στρωμνῇ τινι εὐτελεῖ τὸ σωμάτιον Ἡρῳδιαν. 2. 1. ΙΙ. ἐπὶ πραγμάτων, 1) μικρὸν σῶμα, Ἀριστ. π. Ψυχ. 1. 4, 19, π. τὰ Ζ. Ἱστ. 4. 1, 23. 2) ἐν τῷ πληθ., παραγέμισμα ἐν χρήσει παρὰ τοῖς ὑποκριταῖς ὅπως τροποποιῶσι προσηκόντως τὴν σωματικὴν αὑτῶν παράστασιν, Πλάτ. Κωμ. ἐν Ἀδήλ. 68, πρβλ. Λουκ. ἐν Διῒ Τραγ. 41, Πολυδ. Β΄, 235 Δ΄, 115. 3) βιβλίον, σύγγραμμα, τόμος, Ἡρακλείδ. Ἀλληγορ. 1, Λογγῖν. 9. 13. ΙΙΙ. «σωματεῖον», ὁμὰς ἀνθρώπων συνδεδεμένων εἰς ἓν ἠθικὸν πρόσωπον, Πανδέκτ. -Ἐν τοῖς Ἀντιγράφοις συχνάκις φέρεται σωμάτειον, πρβλ. Συλλ. Ἐπιγρ. 2829 9., 2835. 5.