obtentus
Ζῆν οὐκ ἔδει γυναῖκα κατὰ πολλοὺς τρόπους → Nullam esse decuit feminam multis modis → Kein Leben steht der Frau aus vielen Gründen zu
Latin > English (Lewis & Short)
ob-tentus: (opt-), ūs, m. obtendo.
I A drawing, spreading, or placing before (poet. and post-Aug.).
A Lit.: obtentu togae, tamquam se amiciens, ne videretur, Gell. 11, 18, 14: frondis, Verg. A. 11, 66: nubium, Plin. 31, 1, 1, § 2.—
B Trop., a pretence, pretext, color (cf.: simulatio, species): obtentum habere, Tac. A. 12, 7: tempora reipublicae obtentui sumpta, assumed as a pretext, id. ib. 1, 10: sub obtentu liberationis, Just. 5, 8, 12: damnationis, Lact. 2, 4, 36: sub obtentu monituum deorum quaedam enuntiare, Mos. et Rom. Leg. Coll. 15, 3, 6.—
II (Acc. to obtendo, II.) A covering, cover, veil (post-class.): quia secundae res mire sunt vitiis optentui, Sall. H. 1, 41, 24: vera sunt, quae loquuntur poëtae, sed obtentu aliquo specieque velata, disguise, allegorical dress, Lact. 1, 11: non terror obtentui est, a hinderance, Nazar. Pan. Constant. 5.
obtentus: a, um.
I Part., from obtendo.—
II Part., from obtineo.
Latin > French (Gaffiot 2016)
(1) obtentus, a, um, part. p. de obtendo et de obtineo.
(2) obtentŭs,¹³ ūs, m. (obtendo),
1 action de tendre (d’étendre) devant, de couvrir : Virg. En. 11, 66 ; Gell. 11, 18, 14 ; Plin. 31, 2
2 [fig.] prétexte, ce qu’on met en avant : Tac. Ann. 1, 10 ; 12, 7
