ἀωροθάνατος

English (LSJ)

[θᾰ], ον,

   A untimely dead, Ar.Fr.663 (cj. Dind. for ἀωρὶ θαν., cf. Phryn.PSp.42B.).

German (Pape)

[Seite 422] zu früh gestorben, B. A. p. 24; vgl. ἀωρί.

Greek (Liddell-Scott)

ἀωροθάνᾰτος: -ον, «ὁ πρὸ τῆς καθηκούσης ὥρας ἀποθανὼν ἀνὴρ ἢ γυνὴ» Α. Β. 24, 22, Ἀριστοφ. Ἀποσπ. 592 ὡς Δινδ. ἀντὶ ἀωρὶ θανάτῳ· πρβλ. ἀωροθανής, ἐν Συλλ. Ἐπιγρ. (Προσθῆκαι) 38469.