διπλασιασμός

English (LSJ)

ὁ,

   A doubling, Antipho Soph.75; τοῦ κύβου Pl.Sis.388e; τοῦ στερεοῦ Plu.2.718f.    II Gramm., the Ionic doubling of consonants, as in τόσσος, EM68.47, Eust.73.3, etc.    b reduplication, A.D.Synt.323.6.    III in Tactics, doubling of front, Ascl. Tact.10.18, etc.; of Numbers, ib.17, etc.    IV in Anatomy, cross-action of muscles, Gal.18(2).974.    V = δίπλωσις 11, PHolm.1.39.

Greek (Liddell-Scott)

διπλᾰσιασμός: ὁ, τὸ διπλασιάζειν, τοῦ κύβου Πλάτ. Σισύφ. 388Ε· τοῦ στερεοῦ Πλούτ. 2. 718Ε. ΙΙ. παρὰ Γραμμ. ὁ Ἰων. διπλασιασμὸς τῶν συμφώνων, ὡς ἐν τῷ τόσσος· ὡσαύτως, ὁ ἀναδιπλασιασμός, Εὐστ. 73. 3.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
action de doubler, doublement.
Étymologie: διπλασιάζω.