ἄση

English (LSJ)

[ᾰ], Aeol. ἄσα, ἡ,

   A surfeit, loathing, nausea, Hp.Aph.5.61 (pl.), Acut.(Sp.) 14; ἄση περὶ τὴν καρδίαν Epid.7.10; ἄ. πλησμονή Sch.Il. Oxy.221 xi 18.    2 distress, vexation, Hdt.1.136, Andronic.Rhod. p.570 M.; ἔπαυσε καρδίαν ἄσης E.Med.245: pl., μή μ' ἄσαισι μήτ' ὀνίαισι δάμνα θῦμον Sapph.1.3, cf. Alc.Supp.14.11; λύπας καὶ ἄσας παρέχειν Pl.Ti.71c, cf. Stoic.3.100.    3 longing, desire, κῆρ ἄσᾳ βόρηται Sapph.Supp.25.17.    II = ἄσις, Luc.Cyn.1, Poll.1.49, Opp. H.3.433. (Cf. ἄω satiate.)

German (Pape)

[Seite 369] ἡ, Uebersättigung, Ekel, Ueberdruß; übertr., Traurigkeit, Sappho 1; καὶ λῦπαι Plat. Tim. 71 c; τινὶ προσβάλλειν Her. 1, 136; ἄσην φέρειν, Ekel erregen, Luc. Cynic. 1.

French (Bailly abrégé)

ης (ἡ) :
satiété ; dégoût, nausée.
Étymologie: ἄω.