βοσκός

English (LSJ)

ὁ,

   A herdsman, Aesop.316, interpol. in AP7.703 (Myrin.); β. προβάτων shepherd, interpol. in Dsc.4.119.    II as Adj., feeding itself (= Lat. agrestis, non pastus), φασιανός, χήν, Edict.Diocl.4.18 (variant for ἄγριος), 22; cf. βοσκάς.

German (Pape)

[Seite 454] ὁ, der Weidende, Hirt, Aesop.; Myrin. 3 (VII, 703).

Greek (Liddell-Scott)

βοσκός: ὁ, ὁ βόσκων ἀγέλην, Ἀνθ. II. 7. 703· β. προβάτων, ποιμήν, Διοσκ. 4. 118· ―παρὰ Γραμμ. καὶ βοσκήτωρ.

French (Bailly abrégé)

οῦ (ὁ) :
pâtre, berger.
Étymologie: βόσκω.