διάκοσμος

English (LSJ)

ὁ,

   A = διακόσμησις, Parm.8.60; ὁ τοῦ βίου δ. Arist.Mu.399b16; δ. οὐρανοῦ καὶ γῆς ib.400b32; ὁ λογικὸς δ. εἰκὼν ὅλου τοῦ δημιουργοῦ Hierocl.in CA1p.419M., cf. Orph.H.34.18; θεῶν, νοεροί δ., Procl.Inst.145, Dam.Pr.81; μέγας, μικρὸς Διάκοσμος, titles of works by Leucippus and Democritus, D.L. 9.13; ὁ Ἀναξαγόρειος δ. Satyr.Vit.Eur.Fr.37iii18.    2 battle-order, Th.4.93.    II the Catalogue of ships in Il.2, Str.12.3.5, Sch.Il. Oxy.221 vi 22.

Greek (Liddell-Scott)

διάκοσμος: ὁ, = διακόσμησις, ὁ τοῦ βίου δ. Ἀριστ. π. Κόσμ. 6, 25· δ. οὐρανοῦ καὶ γῆς αὐτόθι 37. Ὁ Δημόκριτος ἔγραψε πραγματείας, ἃς ἐκάλεσε μέγας καὶ μικρὸς Διάκοσμος, Διογ. Λ. 9. 13. 2) τάξις ἢ παράταξις μάχης, Θουκ. 4. 93. ΙΙ. ὁ τῶν νεῶν κατάλογος ἐν τῷ Β. τῆς Ἰλιάδος, Στράβων 542.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
1 disposition d’un corps de troupes, ordre de bataille;
2 disposition, ordonnance, arrangement (de l’univers).
Étymologie: διά, κόσμος.