δυσπινής
From LSJ
ἐπὶ τῷ μὴ κοινωνικῶς χρῆσθαι τοῖς εὐτυχήμασι → for not having used their success in a spirit of partnership
English (LSJ)
ές,
A squalid, στολαί S.OC 1597, cf. Ar.Ach.426.
German (Pape)
[Seite 687] ές, sehr schmutzig; Soph. O. C. 1593; πεπλώματα Ar. Ach. 426; Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δυσπῐνής: -ές, ῥυπαρός, ἀκάθαρτος, στολαί Σοφ. Ο. Κ. 1597, πρβλ. Ἀριστοφ. Ἀχ. 426.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
sale, sordide.
Étymologie: δυσ-, πίνος.