δίψυχος
λέγεται δὲ καὶ κλῶνας αὐτῆς θύραις ἢ θυρίσι προστεθέντας ἀποκρούειν τὰς τῶν φαρμάκων κακουργίας → its branches attached to doors or windows are said to repel the evil of spells
English (LSJ)
ον,
A double-minded, Ph.2.663, Ep.Jac.1.8.
German (Pape)
[Seite 648] unentschlossen, zweifelhaft; N. T, K. S.
Greek (Liddell-Scott)
δίψῡχος: -ον, = δίθυμος, δίγνωμος, δύο φρονήματα ἔχων, ἄστατος, Φίλων 2. 663, Ἐπ. Ἰακώβ. α΄, 8.
French (Bailly abrégé)
ος, ον :
partagé entre deux sentiments ou deux tendances, incertain, irrésolu.
Étymologie: δίς, ψυχή.
Spanish (DGE)
-ον
1 que duda, vacilante, indeciso, ἀνήρ Ep.Iac.1.8, cf. 4.8, πονηρός Cyr.Al.M.69.796A
•subst. οἱ δίψυχοι los que dudan Herm.Vis.3.4.3, Mand.5.2.1, 10.2.2, Origenes Hom.14.8 in Ier, c. giro prep. οἱ δίψυχοι ... περὶ τῆς τοῦ θεοῦ δυνάμεως 1Ep.Clem.11.2.
2 teol. que opina que tiene dos almas en cuestiones sobre la naturaleza de Cristo, Cyr.Al.Resp.5 (p.586).
