ζάπυρος

English (LSJ)

[ᾰ], ον, (πῦρ)

   A very fiery, ἕλικες στεροπῆς A.Pr.1084(anap.); πωτήματα Orac. ap. Porph. ap. Eus.PE6.3.

German (Pape)

[Seite 1136] sehr feurig, Aesch. Prom. 1086.

Greek (Liddell-Scott)

ζάπῠρος: ᾰ, ον, (πῦρ) διάπυρος, πεπυρωμένος, ἕλικες στεροπῆς Αἰσχύλ. Πρ. 1084.

French (Bailly abrégé)

ος, ον :
tout en feu.
Étymologie: ζα-, πῦρ.

Greek Monolingual

ζάπυρος, -ον (Α)
διάπυρος («ἕλικες δ' ἐκλάμπουσι στεροπῆς ζάπυροι», Αισχύλ.).
[ΕΤΥΜΟΛ. < ζα- + -πυρος (< πυρ), πρβλ. έμ-πυρος, μελάμ-πυρος].