κολασμένος

From LSJ
Revision as of 06:41, 29 September 2017 by Spiros (talk | contribs) (21)
(diff) ← Older revision | Latest revision (diff) | Newer revision → (diff)

Μακάριος, ὅστις ἔτυχε γενναίου φίλου → Generosa amicus mente , felicis bonum → Glückselig ist, wer einen edlen Freund gewinnt

Menander, Monostichoi, 357

Greek Monolingual

-η, -ο κολάζομαι
1. αυτός που έχει καταδικαστεί μετά θάνατον σε αιώνια τιμωρία
2. αμαρτωλός, διεφθαρμένος, κακός, άσωτος («κολασμένη ψυχή»)
3. ο δυστυχισμένος, ο ταλαιπωρημένος, ο αδικημένος, ο άθλιοςεμπρός της γης οι κολασμένοι»).
επίρρ...
κολασμένα
1. με άγριο τρόπο, φρικιαστικά
2. με ασεβή τρόπο.