δυσειδής
Θέλω τύχης σταλαγμὸν ἢ φρενῶν πίθον → Melior fortunae guttula artis urceo → Ein Topfen Glück ist mehr wert als ein Fass Verstand
English (LSJ)
ές,
A unshapely, ugly, Hdt.6.61, S.Fr.88.9, Pl. Sph.228a, Agatharch.74; of sounds, ἧττον δ. τοῦ ε τὸ ο D.H.Comp. 14. II difficult to discern, τὸ δ. τῆς οὐσίας Procl.Theol.Plat.5.23.
German (Pape)
[Seite 678] ές, mißgestaltet, häßlich; σῶμα Soph. frg. 109; Her. 6, 61; Plat. Soph. 228 a u. Sp.
Greek (Liddell-Scott)
δυσειδής: -ές, δύσμορφος, «ἄσχημος», Ἡρόδ. 6. 61, Σοφ. Ἀποσπ. 109. 9, Πλάτ. Σοφ. 228Α.
French (Bailly abrégé)
ής, ές :
difforme.
Étymologie: δυσ-, εἶδος.
Spanish (DGE)
-ές
• Morfología: [formas sin contr. Hdt.6.61, Nonn.D.35.307]
1 de pers., anim. y personif. de aspecto desagradable, feo, deforme θυγάτηρ Hdt.l.c., σῶμα S.Fr.88.9, τὸ ... γένος Pl.Sph.228a, ἄνθρωπος Agatharch.74, cf. D.C.60.27.5, Eus.HE 5.1.35, Pall.V.Chrys.3.44, τὰ πρόσωπα (τῶν γυμναστῶν) Gal.1.32, del aspecto de Cristo, Cels.Phil.6.75, de Safo Fr.Biog.Pap. en POxy.1800.1.21, cf. Chrys.Virg.62.9, 63.4, Vid.1.373, εἴ τις ἀκτήμων ... καὶ δ. ... φαίνεται Clem.Al.QDS 33.5, cf. Lib.Decl.12.9, subst. ὁ δ. διάκρινον ... τὸν εὐπρεπῆ ἀπὸ τοῦ δυσειδοῦς Basil.M.32.1261B, de anim. οἱ κυνοκέφαλοι D.S.3.35, cf. Opp.C.2.608, Ἔχιδνα Nonn.D.18.275, ἵπποι Hippiatr.115.2, cf. Ach.Tat.2.15.3, Gr.Naz.M.36.57B, Ὄρφνη Nonn.D.29.19
•de cosas informe τὸ ξύλον Thphr.HP 5.1.1
•de abstr. o ref. a abstr., op. κάλλος Plot.2.4.16, εἴδη ... δυσειδῆ καὶ ἄμορφα Simp.in Cat.261.32, cf. Them.in Ph.39.2, τῆς αἰσχρᾶς καὶ δυσειδοῦς ... ὄψεως Chrys.Laed.6.26, cf. 9.16.
2 fig. de la enfermedad desagradable, horrible τὰ ἕλκεα Hp.Mul.1.9, δυσειδέα λύματα νούσου Nonn.D.35.307, c. inf. τοῦ σώματος τὸ πάθος ... δ. ὀφθῆναι D.Chr.16.1.
Greek Monolingual
δυσειδής, -ές (AM)
δύσμορφος, άσχημος («δυσειδές σῶμα)
αρχ.
1. (για ήχο) κακόηχος
2. δυσδιόρατος.
