εἴσομαι
Πατὴρ οὐχ ὁ γεννήσας, ἀλλ' ὁ θρέψας σε → Non qui te genuit, est qui nutrivit pater → Dein Vater ist, wer Nahrung dir, nicht Leben gab | nicht Vater ist, wer Leben, sondern Nahrung gab
English (LSJ)
fut. of οἶδα (Εἴδω). II Ep. fut. of (ϝ) εί- 'rush', 'hasten', δεῦρ' εἴσεται Od.15.213 : 3sg. aor. εἴσατο Il.5.538, etc. ; ἐείσατο 15.415; but sts. simply go, as εἴσῃ Od.16.313 ; πάλιν εἴσομαι Il.24.462, al. : c. inf. fut., ἐεισάσθην συλήσειν 15.544.
German (Pape)
[Seite 744] futur. zu εἶμι (Odyss. 15, 213 Iliad. 24, 462) und zu οἶδα, s. εἶμι und εἴδω und vgl. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 148.
Greek (Liddell-Scott)
εἴσομαι: μέλλ. τοῦ οἶδα (*εἴδω). ΙΙ. Ἐπ. μέλλ. τοῦ εἶμι (πορεύομαι).
French (Bailly abrégé)
f. Moy. de εἶμι;
f. Moy. de *εἴδω.
English (Autenrieth)
Spanish (DGE)
• Morfología: [sólo fut. o aor. med.; aor. ind. 3a sg. εἴσατο Il.5.538, ἐείσατο Il.15.415]
1 pers. ponerse en marcha, lanzarse, apresurarse ἐγὼ πάλιν εἴσομαι, οὐδ' Ἀχιλῆος ὀφθαλμοὺς εἴσειμι yo me pondré en marcha de nuevo y no acudiré a la presencia de Aquiles, Il.24.462, c. ἀντί y gen. Ἕκτωρ δ' ἄντ' Αἴαντος ἐείσατο Héctor se lanzó a hacer frente a Ayante, Il.15.415, c. gen. Ἀμφίνομος δ' Ὀδυσῆος ἐείσατο Od.22.89, c. inf. τὼ μὲν ἐεισάσθην χαλκήρεα τεύχε' ἀπ' ὤμων συλήσειν Il.15.544, c. part. pred. del suj. εἴσομαι ἐξ ἁλόθεν χαλεπὴν ὄρσουσα θύελλαν Il.21.335, ἀλλ' αὐτὸς καλέων δεῦρ' εἴσεται antes bien se apresurará a llamarte aquí él mismo, Od.15.213, δήθα ... εἴσῃ ἑκάστου πειρητίζων Od.16.313.
2 de armas entrar con furia διαπρὸ δὲ εἴσατο χαλκός y de parte a parte (del escudo) entró con furia el bronce, Il.5.538, cf. 4.138.
3 acceder a un cargo ἐν ἡμέραις πέντε ταῖς ἔγγιστα ... [αἷς ἂ] ν εἰς τὴν ἀρχήν εἴσεται en los cinco días inmediatamente posteriores a su acceso al cargo, FD 4.37C.12 (II/I a.C.).
• Etimología: De *u̯ei- ‘lanzarse’, cf. (Ϝ)ίεμαι. Es dud. si es una graf. por (Ϝ)ῑσομαι, etc. o un diptongo, cf. ai. véti, etc.
v. οἶδα.
Greek Monotonic
εἴσομαι:I. μέλ. του οἶδα (βλ. *εἴδω Β).
II. Επικ. μέλ. του εἶμι (ibo).
