ζωοτοκέω
From LSJ
ἅπαντι δαίμων ἀνδρὶ συμπαρίσταται εὐθὺς γενομένῳ μυσταγωγὸς τοῦ βίου → a spirit assists every man from birth to be the leader of his life
English (LSJ)
A to be viviparous, opp. ᾠοτοκέω, Arist.Pol.1256b13; τὰ -οῦντα viviparous animals, Id.GA732b8: generally ζωοτοκεῖ ἀήρ Ph. 1.263:—Pass., to be born alive, Arist.PA693b23.
Greek (Liddell-Scott)
ζωοτοκέω: εἶμαι ζωοτόκος, γεννῶ ζῶντα, ἀντίθ. ᾠοτοκέω, Ἀριστ. Πολ. 1. 8, 10, κ. ἀλλ.· τὰ ζωοτοκοῦντα ζῷα γεννῶντα ζῶντα τὰ ἑαυτῶν τέκνα, ὁ αὐτ. Γεν. Ζ. 2. 1, 12, κ. ἀλλ. - Παθ., γεννῶμαι ζῶν, ὁ αὐτ. Ζ. Μ. 4. 12, 16. ΙΙ. προικίζω μὲ ζωήν, Ἐκκλ.
Dutch (Woordenboekgrieks.nl)
ζωοτοκέω [ζωοτόκος] levendbarend zijn, levend baren.
