ἀβέλτερος
κατ' ἀρχῆς γὰρ φιλαίτιος λεώς → people are always ready to blame the rulers, people are against authority, people were fond of anything by which they could call authority in question
English (LSJ)
ον, (α, ον Pl.Phlb.48c)
A silly, stupid, Ar.Nu.1201, Antiph. 324, Pl.R.409c, etc.; δόξαι Polystr.p.29W.; πρός τι Anaxandr.21; ἀ. τι παθεῖν D.19.338: c. inf., ἀ. ἀντιτείνειν Hierocl. in CA10p.434M.: irreg. Comp. ἀβελτερέστερος (s.v.l.) Gal.18(2).337: Sup. -ώτατος Ar.Ra.989; of Margites, Hyp.Lyc.7. Adv. -ρως Polystr. l.c., Plu. 2.127e. (Comic formation, cf. βέλτερος.)
German (Pape)
[Seite 3] α, ον (das fem. ἀβελτέραν ἕξιν Plat. Phil. 48 c, neben ἄγνοιαν), einfältig, Ar. Nub. 1183, schol. ἀνόητος, ἀπαίδευτος, und a. com., z. B. Ggstz von ἔμφρωνAlex. Ath. XII, 562 b; πρὸς τὰ θεῖα Anaxandr. Stob. ecl. phys. 2, 1; superlat. Arist. Ran. 999; Dem. 9, 14. – Adv. Plut. de san. tu. p. 385.
Greek (Liddell-Scott)
ἀβέλτερος: -α, -ον, (Πλατ. Φιλ. 48, C), μηδαμινός, ἀνόητος, μωρός, βλάξ. Ἀριστοφ. Νεφ. 1201. Ἀντιφ., κτλ. ― «πρός τι Ἀναξανδρ. ἐν «κανηφόρῳ», 1. ἀβ. τι παθεῖν Δημ. 449, 26: ― ὑπερθ. -ώτατος Ἀριστοφ.. Βατρ. 989. περὶ Μαργίτου Ὑπερείδ. Λυκ. 6. Ἐπίρρ. -ρως Πλουτ. 2, 531C.
French (Bailly abrégé)
α, ον :
sot, stupide.
Étymologie: DELG formation plaisante et familière sur βέλτερος, avec ἀ augmentatif : « vraiment trop bon » (ironique).
Ant. ἔμφρων.
Spanish (DGE)
-ον
• Morfología: [-α, -ον Pl.Phlb.48c; sup. -ώτατος Ar.Ra.989, compar. ἀβελτέστερον Gal.18(2).337]
1 simple, bobo τί κάθησθ' ἀβέλτεροι; Ar.Nu.1201, ἀβελτερώτατοι κεχηνότες ... καθῆντο Ar.Ra.989, cf. Ec.768, ἠλίθιος κἀβέλτερος Ar.Th.290, cf. Amphis 41, Theophil.12.2, Pl.R.309c, Μαργίτης ὁ πάντων ἀβελτερώτατος Hyp.Lyc.7, ἰατρός Gal.18(2).337, δόξαι Polystr.Contempt.30.2, πρὸς τὰ θεῖα Anaxandr.22, μηδὲν ἀβέλτερον πάθητε D.19.338, cf. Men.Sam.653
•c. inf. ἀντιτείνειν Hierocl.in CA 10.
2 adv. -ως tontamente τὰ ἀ. καὶ κενῶς ... λεγόμενα las afirmaciones tonta y vanamente realizadas Polystr.Contempt.30.2, cf. Plu.2.961e, αἰσχυνόμενοι Plu.2.127e.
• Etimología: Formado sobre el compar. βέλτερος q.u., tal vez c. ἀ- intensiva y valor irónico.
Greek Monotonic
ἀβέλτερος: -α, -ον, ανώφελος, ανόητος, αφελής, μωρός, σε Αριστοφ. κ.λπ.· υπερθ. ἀβελτερώτατος, στον ίδ.
Russian (Dvoretsky)
ἀβέλτερος: глупый, тупоумный Arph., Plat., Arst., Dem., Plut.
Frisk Etymological English
Grammatical information: adj.
Meaning: simple, stupid (Ar.).
Origin: XX [etym. unknown]
Etymology: Perhaps from βέλτερος originally morally good, then too good, simple, with unclear prefix (Wackernagel GGN (1902) 745ff.; cf. Fraenkel Glotta 20, 94. Differently Osthoff MU 6, 177, Hatzidakis Glotta 11, 175f.)
Middle Liddell
good for nothing, silly, stupid, fatuous, Ar., etc.;—Sup. -ώτατος, Ar.
