κάλλιος
From LSJ
Ἡ γλῶσσ' ἁμαρτάνουσα τἀληθῆ λέγει → Inesse linquae veritas lapsae solet → Die Zunge, wenn sie in die Irre geht, spricht wahr
Greek Monolingual
-α, -ο (Μ κάλλιος, -α, -ον)
1. καλύτερος, ανώτερος, προτιμότερος
2. (το ουδ. εν. και και πληθ. ως επίρρ.) κάλλιο και κάλλια και καλλιά
καλύτερα, προτιμότερα
νεοελλ.
1. φρ. «κάλλιο έχω» — προτιμώ
2. παροιμ. α) «κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι» — τα λίγα και ασφαλή είναι προτιμότερα από τα πολλά και αβέβαια
β) «κάλλιο αργά παρά ποτέ»
i) έκφραση ικανοποιήσεως για κάτι που άργησε να επιτευχθεί αλλά τελικά κατορθώθηκε
ii) ευχή για να γίνει κάτι έστω και αργά
μσν.
1. ωραιότερος
2. (ουδ. πληθ. ως ουσ.) τὰ κάλλια
οι καλές συνήθειες.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ουδ. κάλλιον (Ι) του συγκριτικού βαθμού καλλίων του καλός.