τιτιγόνιον
Οὐ γὰρ ἀργίας ὤνιον ἡ ὑγίεια καὶ ἀπραξίας, ἅ γε δὴ μέγιστα κακῶν ταῖς νόσοις πρόσεστι, καὶ οὐδὲν διαφέρει τοῦ τὰ ὄμματα τῷ μὴ διαβλέπειν καὶ τὴν φωνὴν τῷ μὴ φθέγγεσθαι φυλάττοντος ὁ τὴν ὑγίειαν ἀχρηστίᾳ καὶ ἡσυχίᾳ σῴζειν οἰόμενος → For health is not to be purchased by idleness and inactivity, which are the greatest evils attendant on sickness, and the man who thinks to conserve his health by uselessness and ease does not differ from him who guards his eyes by not seeing, and his voice by not speaking
English (LSJ)
τό,
A an insect like a τέττιξ, Epil.4 (where τιττιγόνιον cod.Phot., the alphabetical order requiring τιτιγόνιον; τρυγονίῳ codd.ACAth., cf. ζῷον ὅμοιον τέττιγι καὶ τριγονίῳ Eust.1282.40), prob. cj. in Arist.HA556a20 (where τεττιγόνια, with v.l. τριγόνια, cf. τιγόνιον· εἶδός τι Ἀριστοτέλει, Hsch., τιγόνιον· ἐπὶ νηπίου τίθεται, Phot.); the word is correctly written in EM760.47, Paus.Gr.Fr. 87 (ap.Eust.396.2, where it is rightly connected with τιτίζω: it is prob. Dim. of Τιτιγών (τιτιγών: τιτίζω, = ὀλολυγών: ὀλολύζω, = τρυγών: τρύζω)). (Perh. to be restored for tetogonia, v.l. tetigometrae, in Plin.HN11.92.)
Greek Monolingual
τὸ, Α
είδος εντόμου παρόμοιου με το τζιτζίκι.
[ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. έχει σχηματιστεί μέσω αμάρτυρου τ. τιτιγών (πρβλ. ἀηδών, τρυγών, χελιδών), με επίθημα -ιον (πρβλ. αηδόν-ιον,) από ρ. τιτίζω, προϊόν ονοματοποιίας (πρβλ. τιττυβίζω, ψιθυρίζω)].
Frisk Etymology German
τιτιγόνιον: {titigónion}
Grammar: n.
Meaning: N. eines τέττιξ-ähnlichen Insekts (Epil. Kom., Paus. Gr., EM, Eust.).
Etymology : Setzt zunächst ein *τιτιγών voraus (vgl. τρυγών, χελιδών, ἀηδών, alle mit -όνιον); ein onomatopoetisches τιτίζω, τιτίζοντας zwitschern wurde von Zenod. in Β 314 für τετριγῶτας gelegen. Rückbildung τιτίς, -ίδος f. N. eines kleinen Vogels, auch pudendum muliebre (Phot.). Daneben τίτυρος, τιτύρας als Vogelnamen (H.).
Page 2,905
