παράτρητος
ἔσονται οἱ δύο εἰς σάρκα μίαν → they will become one flesh
English (LSJ)
ον,
A pierced at the side, αὐλὸς π., of a flute used for mournful airs, Poll.4.81 ; π. αὐλίσκος an injecting tube, Ruf. ap. Orib.8.24.62 ; π. πόροι Antyll.ib.50.3.3.
German (Pape)
[Seite 504] auf der Seite durchbohrt od. mit Löchern, αὐλός, nach Poll. 4, 81, eine Flöte zu Trauerliedern.
Greek (Liddell-Scott)
παράτρητος: -ον, τετρυπημένος κατὰ τὰ πλάγια, αὐλὸς π., ᾧ ἐχρῶντο ἐν τοῖς θρησκευτικοῖς μέλεσιν, «αὐλοὶ παράτρητοι θρήνοις ἥρμοττον, ὀξὺ καὶ νωθὲς πνέοντες» Πολυδ. Δ΄, 81· π. αὐλίσκος, σωληνίσκος χρήσιμος εἰς ἐνέσεις φαρμάκων, «τῶν αὐλίσκων οἱ μέν εἰσιν εὐθύτρητοι, οἱ δὲ παράτρητοι» Ροῦφ. σελ. 234 Matth.
Greek Monolingual
-ον, Α
1. τρυπημένος στα πλάγια, διάτρητος κατά τα πλάγια («αὐλοὶ παράτρητοι», Πολυδ.)
2. φρ. α) «παράτρητος αὐλίσκος» — μικρός σωλήνας, σύριγγα για ενέσεις φαρμάκων
β) «παράτρητος πόρος» — πόρος, οπή ανοιγμένη στα πλάγια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < παρ(α)- + -τρητος (< τρητός < τετραίνω «τρυπώ»), πρβλ. διάτρητος.
