φαντασιοπλήκτως
From LSJ
Dante Alighieri, Paradiso, XXXIII, v. 145
English (LSJ)
Adv. A like one who is mad on showing off, M.Ant.1.7.
Greek (Liddell-Scott)
φαντᾱσιοπλήκτως: Ἐπίρρ., κατὰ τρόπον πλήττοντα τὰς αἰσθήσεις ἢ τὴν φαντασίαν, Μᾶρκ. Ἀντων. 1. 7.
French (Bailly abrégé)
adv.
de manière à frapper l’imagination.
Étymologie: φαντασία, πλήσσω.
Greek Monolingual
Μ
επίρρ. βλ. φαντασιόπληκτος.
