φθίδιος

English (LSJ)

α, ον, (φθίω) A perishable, Hsch. (post φθόσις).

German (Pape)

[Seite 1271] schwindend, vergänglich, von kurzer Dauer, Hesych.

Greek (Liddell-Scott)

φθίδιος: -α, -ον, (φθίω) «φθίδιον· ὀλιγοχρόνιον, ὀλίγον» Ἡσύχ. μετὰ τὴν λέξιν φθόσις.

Greek Monolingual

-ία, -ον, Α
(κατά τον Ησύχ.) αυτός που υπόκειται σε φθορά, φθαρτός.
[ΕΤΥΜΟΛ. < θ. φθι- του φθίνω + κατάλ. -ίδιος].