ἀληθινόπινος
ἢ τοὺς πότους ἐρεῖς δῆλον ὅτι καὶ τὰ δεῖπνα καὶ ἐσθῆτα καὶ ἀφροδίσια, καὶ δέδιας μὴ τούτων ἐνδεὴς γενόμενος ἀπόλωμαι. οὐκ ἐννοεῖς δὲ ὅτι τὸ μὴ διψῆν τοῦ πιεῖν πολὺ κάλλιον καὶ τὸ μὴ πεινῆν τοῦ φαγεῖν καὶ τὸ μὴ ῥιγοῦν τοῦ ἀμπεχόνης εὐπορεῖν; → There you'll go, talking of drinking and dining and dressing up and screwing, worrying I'll be lost without all that. Don't you realize how much better it is to have no thirst, than to drink? to have no hunger, than to eat? to not be cold, than to possess a wardrobe of finery? (Lucian, On Mourning 16)
English (LSJ)
(-πειν- Pap.), ον, A with genuine patina, ἐνώτια CPR 22.6 (ii A. D.).
Spanish (DGE)
-ον
• Grafía: graf. -πεινος
que es de perlas auténticas ἐνυδίων (l. ἐνωτ-) χρυσίων ἀληθινοπείνων ζεῦγος un par de pendientes de oro con perlas auténticas, PFam.Teb.21.19, cf. Stud.Pal.20.7.6 (ambos II d.C.).
Greek Monolingual
ἀληθινόπινος, -ον (Α)
αυτός που είναι κατασκευασμένος, που αποτελείται από πραγματικά μαργαριτάρια.
[ΕΤΥΜΟΛ. < ἀληθινὸς + πίνη «είδος οστρακόδερμου, μαργαριτάρι»].