ὀμφαλικός

English (LSJ)

ή, όν, A = ὀμφάλιος, Phan.Hist.29.

German (Pape)

[Seite 343] = ὀμφάλιος, κέντρον, Phanias bei Ath. II, 58 d.

Greek (Liddell-Scott)

ὀμφᾰλικός: -ή, -όν, = ὀμφάλιος, Φανίας παρ’ Ἀθην. 58Ε.

Greek Monolingual

-ή, -ό (Α ὀμφαλικός, -ή, -όν) ομφαλός
νεοελλ.
1. αυτός που ανήκει ή αναφέρεται στον ομφαλό ή σχετίζεται με αυτόν (α. «ομφαλικά αγγεία» β. «ομφαλική θηλή» γ. «ομφαλική χώρα»)
2. μτφ. αυτός που βρίσκεται στο κέντρο ενός σώματος ή μιας επιφάνειας
αρχ.
αυτός που μοιάζει με ομφαλό.