γελᾷ δ' ὁ μωρός, κἄν τι μὴ γέλοιον ᾖ → the fool laughs even when there's nothing to laugh at
ὁ, Μαυτός που οδηγεί χοίρους.[ΕΤΥΜΟΛ. < χοῖρος + -δέτης (< δέω «δένω»), πρβλ. ἱπποδέτης.
