ἀντιπαίω
Θεὸς πέφυκεν, ὅστις οὐδὲν δρᾷ κακόν → Deus est, qui nihil admisit umquam in se mali → Es ist ein göttlich Wesen, wer nichts Schlechtes tut
English (LSJ)
strike against, resist, τὸ ἀντιπαῖον Hp.VM22, cf. Arist. Pr.902b13: metaph., πρός τι Plb.18.46.15; τινί Iamb in Nic.p.22 P.: —Pass., ib.p.24 P.
German (Pape)
[Seite 256] (s. παίῶ), gegen-, wiederschlagen, Arist. Probl. 11, 29; widerstehen, πρός τι Pol. 18, 29.
Greek (Liddell-Scott)
ἀντιπαίω: παίω ἐναντίον, ἀνθίσταμαι, τὸ ἀντιπαῖον Ἱππ. π. Ἀρχ. Ἰητρ. 18, πρβλ. Ἀριστ. Προβλ. 11. 29, 1· πρός τι Πολύβ. 18. 29, 15.
Spanish (DGE)
1 oponer resistencia al choque τὸ ἀντιπαῖον Hp.VM 22, del aire que sale del cuerpo respecto al que penetra en él, Arist.Pr.902b13
•fig. ser un obstáculo μηδὲν ... ἀντιπαῖσαι πρὸς τὴν ἐπιβολήν Plb.18.46.15
•ser lo contrario a c. dat. ὅτι τοῖς τῶν ἐν αὐτῷ μερῶν ὀνόμασιν αἱ αὐτῶν δυνάμεις ἀντιπαίουσιν Iambl.in Nic.p.22, cf. en v. pas. p.24.
2 en v. pas. ser a su vez golpeado A.D.Synt.298.25, 299.1.
Greek Monolingual
ἀντιπαίω (Α)
1. ανταποδίδω το χτύπημα
2. αντιστέκομαι.
Russian (Dvoretsky)
ἀντιπαίω:
1) отражать, отбрасывать (sc. τὸν ψόφον Arst.);
2) быть препятствием, противодействовать (πρὸς τὴν ἐπιβολήν Polyb.).
