διαμονομαχέω

Aristotle, Nicomachean Ethics, 5.30

Click links below for lookup in third sources:

Full diacritics: διαμονομᾰχέω	Medium diacritics: διαμονομαχέω	Low diacritics: διαμονομαχέω	Capitals: ΔΙΑΜΟΝΟΜΑΧΕΩ
Transliteration A: diamonomachéō	Transliteration B: diamonomacheō	Transliteration C: diamonomacheo	Beta Code: diamonomaxe/w

English (LSJ)

fight a single combat, πρὸς ἀδελφούς Plu.2.482c, cf. Hld.7.16.

batirse en duelo ὑπὲρ οἰκοπέδου ... πρὸς ἀδελφούς Plu.2.482c, cf. Hld.7.16.3, Aps.p.234 (cód.).

[Seite 590] einen Zweikampf haben; πρός τινα ὑπέρ τινος, Plut. de frat. am. 8; τινί, Heliod. 7, 16.

διαμονομᾰχέω: διεξάγω μονομαχίαν, πρός τινα Πλούτ. 2. 482C· τινὶ Ἡλιόδωρ. 7, 16.

-ῶ :
lutter en combat singulier.
Étymologie: διά, μονομαχέω.

διαμονομᾰχέω: единоборствовать (πρός τινα Plut.).