εὐφημῶ
From LSJ
Έγ', ὦ ταλαίπωρ', αὐτὸς ὧν χρείᾳ πάρει. Τὰ πολλὰ γάρ τοι ῥήματ' ἢ τέρψαντά τι, ἢ δυσχεράναντ', ἢ κατοικτίσαντά πως, παρέσχε φωνὴν τοῖς ἀφωνήτοις τινά –> Wretched brother, tell him what you need. A multitude of words can be pleasurable, burdensome, or they can arouse pity somehow — they give a kind of voice to the voiceless.
Mantoulidis Etymological
(=μεταχειρίζομαι καλά λόγια, σωπαίνω). Ἀπό τό εὔφημος (εὖ + φήμη) τοῦ φημί.
Παράγωγα: εὐφημία, εὐφήμως, εὐφημητέον, εὐφημητικός, εὐφημίζω, εὐφημισμός (=ἡ μεταχείριση καλῆς λέξης ἀντί κακῆς).
