ἀνεμόομαι
ἄμεινον γὰρ ἑαυτῷ φυλάττειν τὴν ἐλευθερίαν τοῦ ἑτέρων ἀφαιρεῖσθαι → for it is better to guard one's own freedom than to deprive another of his
English (LSJ)
Pass., A to be filled with wind, Pl.Ti.83d; ἠνεμωμένος τὴν τρίχα with hair floating in the wind, Callistr.Stat.14; ἠνεμωμένη πτεροῖς Lyc.1119: of the sea, to be raised by the wind, AP13.12 (Hegesipp.). II to be inflated, swollen, Hp.Nat.Mul.64: metaph., ἠνεμῶσθαι περί τι to be eager for . ., Ael.NA11.7.
Spanish (DGE)
• Prosodia: [ᾰ-]
I 1llenarse de viento, inflarse, hincharse τούτου (σαρκός) ... ἀνεμωθέντος ... ὑπὸ ὑγρότητος Pl.Ti.83d, ἢν ἀνεμωθέωσιν αἱ μῆτραι Hp.Nat.Mul.64, cf. Mul.2.202.
2 fig. llenarse de ansias, tener ganas de πολλοὶ θηραταὶ περὶ τὴν ἄγραν ... ἠνέμωνται Ael.NA 11.7.
II recibir el soplo del viento Ἀθάμας ... ἠνεμωμένος τὴν τρίχα Callistr.14.1
•moverse en el aire θεύσω κατ' ἴχνος ἠνεμωμένη πτεροῖς correré tras sus huellas llevada por las alas Lyc.1119
•estar encrespado ἠνεμωμένης ἁλός AP 13.12 (Hegesipp.).
French (Bailly abrégé)
-οῦμαι;
seul. Pass. (ao. ἠνεμώθην, pf. ἠνέμωμαι);
devenir ou être aussi léger que le vent : περί τι ÉL être alerte ou empressé pour qch.
Étymologie: ἄνεμος.
Russian (Dvoretsky)
ἀνεμόομαι:
1 быть вдуваемым, вдуваться (ἀὴρ ἀνεμωθείς Plat.);
2 вздуваться от ветра, приходить в волнение от ветра (ἅλς ἠνεμωμένη Anth.);
3 развеваться от ветра (πέπλος ἠνεμωμένος Luc.).
