ἀσάομαι
From LSJ
Ἔοικα γοῦν τούτου γε σμικρῷ τινι αὐτῷ τούτῳ σοφώτερος εἶναι, ὅτι ἃ μὴ οἶδα οὐδὲ οἴομαι εἰδέναι → I seem, then, in just this little thing to be wiser than this man at any rate, that what I do not know I do not think I know either
Greek Monotonic
ἀσάομαι: Παθ. προστ. ἀσῶ, μτχ. ἀσώμενος, αόρ. αʹ ἠσήθην (ἄση)· αισθάνομαι αηδία ή ναυτία, είμαι αηδιασμένος ή προσβεβλημένος από κάτι, με δοτ., σε Θέογν.· τὴν ψυχὴν ἀσηθῆναι, σε Ηρόδ.· ἀσώμενος ἐν φρεσί, σε Θεόκρ.
Russian (Dvoretsky)
ἀσάομαι: (ᾰσ)
1 досадовать, быть удрученным (τὴν ψυχὴν ἐπί τινι Her.; ἀσώμενος ἐν φρεσίν Theocr.);
2 испытывать боль, страдать (ἀσῶνται αἱ γυναῖκες κύουσαι Arst.).
Middle Liddell
[ἄση]
to feel loathing or nausea, to be disgusted or vexed at a thing, c. dat., Theogn.; τὴν ψυχὴν ἀσηθῆναι Hdt.; ἀσώμενος ἐν φρεσί Theocr.