ὀστρακόχρους
From LSJ
τἄλλαι ... γυναῖκες ... ἀπήλαἁν τὼς ἄνδρας ἀπὸ τῶν ὑσσάκων → the other women diverted the men from their vaginas
French (Bailly abrégé)
ους, ουν :
dont la peau est une écaille, dont la peau est dure comme une écaille.
Étymologie: ὄστρακον, χρόα.
Middle Liddell
ὀστρᾰκό-χρους, ουν, χρόα
with metapl. acc. ὀστρακόχροα, with a hard skin or shell, Anth.
German (Pape)
zusammengezogen aus ὀστρακόχροος.
