εἰσάλλομαι
Τὸ νικᾶν αὐτὸν αὑτὸν πασῶν νικῶν πρώτη τε καὶ ἀρίστη. Τὸ δὲ ἡττᾶσθαι αὐτὸν ὑφ' ἑαυτοῦ πάντων αἴσχιστόν τε ἅμα καὶ κάκιστον. → Τo conquer yourself is the first and best victory of all, while to be conquered by yourself is of all the most shameful as well as evil
English (LSJ)
Ep. 3sg. aor. 2 ἐσᾶλτο:—
A spring or rush into, ἐσήλατο τεῖχος Ἀχαιῶν Il.12.438; πύλας καὶ τεῖχος ἐσᾶλτο 13.679, cf. 12.466 ; πύργον -όμενοι Pi.O.8.38 ; later ἐς. ἐς τὸ πῦρ leap into it, Hdt.2.66 ; εἰ. εἰς τὰ τείχη v.l. in X.Cyr.7.4.4 ; ἀνακειμένῳ εἰς τὸν αὐχέν' εἰσαλοίμην S.Fr.756 ; [εἰς ἀσκόν] upon a bladder, Eub.8 ; ἐπὶ κρατί μοι πότμος εἰσήλατο S.Ant.1345 (lyr.).
German (Pape)
[Seite 740] (s. ἅλλομαι), hineinspringen; πυρὸς κρατῆρας εἰσήλατο, in den Krater, Ep. ad. (VII, 124); ἐς τὸ πῦρ Her. 2, 66; bei Hom, πύλας, τεῖχος εἰσᾶλτο, Il. 12, 466. 13, 679, εἰσήλατο τεῖχος 12, 438; dagegen anstürmen, πύργον Pind. Ol. 8, 38; εἰς τὰ τείχη εἰσήλατο Xen. Cyr. 7, 4, 4; Plut. Cleom. 21; ἐπὶ κρατί μοι πότμος δυσκόμιστος εἰσήλατο Soph. Ant. 1326, stürzte auf mich ein. Im aor. II., εἰς τὸν αὐχένα εἰσαλοίμην, Soph. frg. 695.
