ἐκστατικός

English (LSJ)

ή, όν,

   A inclined to depart from, τοῦ λογισμοῦ Arist.EN 1145b11 ; δόξης, opp. ἐμμενετικὸς δόξῃ, ib.1146a18.    2 excitable, ἐ. διὰ τὸν θυμόν Id.PA650b34 ; out of one's senses, of Ajax, Id.Pr.953a 22, cf. Plu.2.2a. Adv. -κῶς, ἔχειν Id.Dio55.    II Act., able to displace or remove, τινός Id.2.951c : abs., ἡ ἀλλοίωσις ἐ. κίνησις Plot. 6.3.21 ; causing mental derangement, Thphr.HP9.13.4.

German (Pape)

[Seite 779] ή, όν, 1) von der Stelle bewegend; κίνησις Plut. de prim. frigid. 15; bes. den Geist verrückend oder verzückend, id. de def. orac. 40; Theophr. – 2) von seiner Stelle bewegt, leicht verzückt, verrückt, außer sich; τοῦ λογισμοῦ Arist. Eth. 7, 1, 6 u. oft; καὶ θυμώδη τὸ ἦθος part. anim. 2, 4; μειράκιον ἐκστ. καὶ παραφρονοῦν Plut. educ. lib. 3. – Adv., ἐκστατικῶς ἔχειν, neben δεδοικώς, Plut. Dion. 55.