διελαύνω
οὐ λήψει τὸ ὄνομα Κυρίου τοῦ Θεοῦ σου ἐπὶ ματαίω → thou shalt not take the name of the Lord thy God in vain
English (LSJ)
Att. fut. διελῶ: aor. 1 διήλᾰσα:—
A drive through or across, τάφροιο διήλασε μώνυχας ἵππους Il.10.564, cf. 12.120, E.Supp. 676. b ἥδε σ' ἡμέρα διήλασε has brought you to the end (sc. of servitude), Id.Heracl.788. 2 thrust through, λαπάρης δὲ διήλασε χάλκεον ἔγχος Il.16.318, cf. 13.161; νεκροῦ παρὰ τὴν ἄκανθαν ξύλον . . δ. Hdt.4.72. 3 δ. τινὰ λόγχῃ thrust one through with a lance, Plu.Marc.29, cf. Luc. DMort.27.4 (Pass.). II intr., ride through, X.An.1.5.12, etc.; charge through, ib.1.10.7, al.: c. acc. cogn., δ. ὁδόν Id.Cyr.4.4.4. III Pass., to be driven through, IG12.81.12. 2 dart through, of a shooting pain, Aret.SA2.7. 3 to be distributed, of the branches of an artery, ib.2.1. IV Med., διηλάσω· διηγήσω, διῆλθες, Hsch.
German (Pape)
[Seite 619] (s. ἐλαύνω), 1) durchtreiben, -jagen, ἵππους τάφροιο, Il. 10, 564; vgl. 12, 120; ἔγχος λαπάρης, stieß die Lanze durch die Weichen, 16, 318; vgl. 13, 161. Aehnl. ξύλον Her. 4, 72; durchbohren, τινὰ λόγχῃ διὰ τῶν πλευρῶν Plut. Marcell. 29; τινὰ δορατίῳ διελάσας Luc. D. Mort. 14, 3. – 2) sc. ἵππον u. ä., scheinbar intrans., durchreiten, Xen. An. 1, 4, 12; ὁδόν Cyr. 4, 4, 4; bes. von einem Reitermanöver, Hipp. 3, 6; durchdringen, An. 2, 3, 19; daher ἡμέρα διήλασε, der Tag brach durch, hervor, Eur. Heracl. 788.
