νεοχμός
Πενία δ' ἄτιμον καὶ τὸν εὐγενῆ ποιεῖ → Pauper inhonorus, genere sit clarus licet → Die Armut nimmt selbst dem, der edel ist, die Ehr'
English (LSJ)
όν,
A = νέος, new, always of things (exc. S.Ant.156 (anap.)), μέλος ν. ἄρχε Alcm.1; νεοχμοῖς δὲ δὴ νόμοις Ζεὺς . . κρατύνει A.Pr.150 (lyr.); κακόν Id.Pers.693, E.Hipp.866 (lyr.); τί φροιμιάζῃ ν.; Id.IT1162, cf. Tr.260 (lyr.); μῦθοι ib.231 (anap.): rare in Com. (only in lyr.), ν. ἄθυρμα Cratin.145; τέρας Ar.Ra.1372, Th.701: also in Ion. (never in Att.) Prose, fresh, ν. ποιέειν τὸ φάρμακον Hp.Mul.2.133. Adv. -μῶς ib.1.16. II drastic, ν. τι ποιέειν, i.e. mutiny, Hdt. 9.99, 104; οὐδενὶ ν. ἀρεσκόμενος D.C.38.3. [νεοχμ-, A.Pers.l.c., E.Tr. 231, Ba.216, etc.]
German (Pape)
[Seite 246] = νέος; νεοχμὸν τέρας, Ar. Th. 701, neu, unerwartet, τί δ' ἐστὶν οὕτω νεοχμὸν ἐξαίφνης, Soph. Phil. 741, vgl. Ant. 157; öfter bei Eur., νεοχμῶν μύθων ταμίας, Troad. 231, νεοχμὸν κακόν, Hipp. 866 Bacch. 216; νεοχμόν τι ποιέειν, von Neuerungen im Staate, Her. 9, 99. 104; Sp., wie Luc. – Bei D. Cass. 38, 3 auch ὁ νεοχμός, = νεόχμωσις.
